panorama Nangma Ladakh

De ont­dek­king van Twitter

gedachten, Twitter | 0 Reacties

Na Twit­ter lange tijd te hebben afge­daan als een opper­vlak­kig, niet­sig medium ben ik in korte tijd ver­an­derd in een behoor­lijk enthou­si­ast gebrui­ker. Vanaf augus­tus 2011 ben ik in de Twit­ter­zee gedo­ken, na al langer vanaf de kant te hebben staan toe­kij­ken. Voor­dat ik de duik nam begon ik lang­zaam in te zien dat Twit­ter mis­schien toch meer kon bete­ke­nen dan alleen maar roep­toe­te­ren waar je bent en wat je doet. In de zomer had ik een gesprek met een onder­neem­ster die veel nut en ple­zier uit Twit­ter haalde en dat was het laat­ste duwtje.

Na het lezen van het han­dige kleine boekje ‘Zake­lijk twit­te­ren’ van Car­lijn Postma (zo ben ik dan ook wel weer: eerst lezen en ver­die­pen) hield ik mijn adem in en sprong … En meteen kwamen er aar­dige mede­twit­te­raars op me af gezwom­men om kennis te maken. Wat bleken er veel inte­res­sante en leuke mensen te zijn, soms zelfs dicht in de buurt, die ik nog hele­maal niet kende!

Twit­ter bleek een bron van inspi­ra­tie en actu­a­li­teit. Feit is dat ik toch gro­ten­deels alleen werk. Soms word ik door een bureau inge­huurd om ter plekke te gaan zitten werken, maar meestal doe ik het vanaf mijn eigen werk­plek. Ik ga naar bespre­kin­gen en heb de hele dag con­tact via mail en tele­foon, maar dat is het wel. Nu met Twit­ter is daar een dimen­sie bij­ge­ko­men. Ik heb soms zelfs het gevoel er een soort collega’s bij te hebben gekre­gen, moet af en toe lachen om de grap­pige con­sta­te­rin­gen of opmer­kin­gen ‑het ouder­wetse bij-de-kof­fie­au­to­maat­ge­voel-  en ga nu en dan de con­ver­sa­tie aan of stel een vraag.

Een leuk niet-digi­taal gevolg is dat ik nu bv. naar Heer­lense Beta-lun­ches ga ‑waar ik anders niets van gewe­ten had- om andere twit­te­raars live te ont­moe­ten of weer nieuwe con­tac­ten aan te boren.

De voor­oor­de­len over Twit­ter ‑opper­vlak­kig, nar­cis­tisch enz.- klop­pen alle­maal, maar hangen sterk samen met wie je wel of niet volgt. Ik vind na een half jaar­tje prak­tijk­er­va­ring dat er ook veel zin­nigs, nut­tigs en echt leuks rond­ge­twit­terd wordt. Het brengt me op ideeën, houdt me op de hoogte, brengt me in con­tact met onver­wacht boei­ende mensen én biedt me een podium(pje) om iets meer van mezelf te laten zien. Ik pro­beer dage­lijks iets inte­res­sants op design‑, ontwerp‑, kunst- of typo­gra­fie­ge­bied te melden, zoals ik ook ande­ren volg. Verder laat ik af en toe weten waar ik mee bezig ben op met name zake­lijk en soms ook privé gebied.

Kortom: wat mij betreft een onver­wacht leuk, boeiend medium!

Update paar jaar later

Inmid­dels hangt Twit­ter weer een beetje in de wilgen. Ik heb het account nog om er af en toe op te kijken, maar ben er niet meer actief mee bezig. Vind het echte leven toch boeiender;-)

Update 2023

Twit­ter is uit de wilgen gewaaid en als X te plet­ter geval­len. Ik wil er niks meer mee te maken hebben.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *